Zoekt u een advocatenkantoor in verband met een geschil over een samenwerkingsovereenkomst, neem dan contact op met onze ervaren advocaten contractenrecht. Ons advocatenkantoor adviseert u graag over alle juridische aspecten van uw samenwerkingscontract, dus ook over de mogelijkheid om deze te beeindigen, bijvoorbeeld door deze te ontbinden wegens niet-nakoming.
Als advocaten gespecialiseerd in samenwerkingscontracten weten wij als geen ander dat een geschil tussen een samenwerkende partij en een samenwerkende partijen kan escaleren.
Zo’n juridisch geschil kan er de reden van zijn dat een van de twee partijen, de samenwerkende partij of de samenwerkende partijen van die samenwerkingscontract af wil. Het kan bijvoorbeeld zijn dat bepaalde afspraken uit de samenwerkingsovereenkomst niet worden nagekomen of de kwaliteit of de kwantiteit van wat er geleverd is ver onder de maat is.
Het ontbinden van de overeenkomst is dan onder bepaalde omstandigheden een juridische optie. Juridisch gezien moet er voor ontbinding van een overeenkomst sprake zijn van een tekortkoming in de nakoming en van verzuim.
Wat is tekortkoming en verzuim bij het ontbinden van een samenwerkingsovereenkomst?
Om een samenwerkingsovereenkomst succesvol te kunnen ontbinden, moet er om te beginnen sprake zijn van een zogenaamde tekortkoming.
Wat houdt zo’n tekortkoming in de nakoming van een samenwerkingscontract in?
Er is sprake van een tekortkoming indien de wederpartij (van de partij die de overeenkomst wenst te ontbinden) de verbintenissen uit de samenwerkingsovereenkomst dan niet, niet naar behoren of niet tijdig uitvoert.
Als dat het geval is, dan kan de samenwerkingsovereenkomst in principe ontbonden worden.
Maar, als nakoming van de samenwerking-verbintenissen van de wederpartij in principe nog wel mogelijk is, dan moet die wederpartij wel eerst in verzuim zijn.
Van verzuim bij de nakoming van een samenwerkingscontract is bijvoorbeeld sprake wanneer:
een zogenaamd “fatale termijn” wordt overschreden of
uit een mededeling van de wederpartij kan worden opgemaakt dat die partij tekort zal gaan schieten in de nakoming van de samenwerkingscontract.
Een fatale termijn is een tijdstermijn waarbinnen een feitelijke handeling of een rechtshandeling dient plaats te vinden. Hierbij geldt als uitgangspunt dat alle contractuele termijnen naar hun aard “fataal” zijn, hetgeen inhoudt dat automatisch verzuim intreedt zonder dat een ingebrekestelling nodig is.
Artikel 6:83 onder a van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat het verzuim intreedt zonder ingebrekestelling “‘wanneer een voor de voldoening bepaalde termijn verstrijkt zonder dat de verbintenis is nagekomen, tenzij blijkt dat de termijn een andere strekking heeft.”
Hoewel uit deze bewoording de regel volgt dat een termijn in beginsel fataal is, wordt vaak op basis van de samenwerking-omstandigheden of deze hoofdregel dan wel de ‘tenzij-uitzondering’ van toepassing is.
Hierbij kan bijvoorbeeld meewegen dat de inhoud van de samenwerkingsovereenkomst, de aard van de verbintenis uit hoofde van de samenwerkingscontract of de samenwerking-omstandigheden tot de conclusie leiden dat tussentijdse termijnen geen in gebreke stellende kracht kunnen hebben.
De Hoge Raad heeft daarnaast uitgemaakt dat een fatale termijn “tussen partijen moet zijn overeengekomen of op grond van de redelijkheid en billijkheid moet voortvloeien uit de aard van de overeenkomst in verband met de omstandigheden van het geval’.
Als er nog geen fatale termijn is verlopen en (of) de tegenpartij op voorhand ook nog niet heeft laten blijken dat hij niet zal gaan nakomen, dan dient de wederpartij tot nakoming (binnen een bepaalde termijn) van de samenwerkingscontract te worden gesommeerd. Anders gezegd: de wederpartij dient in gebreke gesteld te worden.
Bij zo’n een ingebrekestelling stuurt de schuldeiser een schriftelijke aanmaning tot nakoming van de samenwerkingscontract aan de schuldenaar (de wederpartij van de samenwerkingsovereenkomst).
In dit schriftelijke bericht (de sommatiebrief) wordt de wederpartij aangemaand om alsnog aan de contractuele verplichtingen te voldoen, binnen een door de schuldeiser te stellen redelijke termijn.
Indien de schuldenaar zijn verplichtingen niet voldoet binnen de in de sommatiebrief gestelde termijn, dan is hij in verzuim – met alle juridische gevolgen vandien.
Bij een ingebrekestelling moet dus eerst zo’n schriftelijke aanmaning worden gestuurd voordat ontbinding of schadevergoeding kan worden geëist. Dit uitgangspunt geldt dus met name indien in de samenwerkingscontract geen duidelijke termijn is afgesproken waarbinnen de wederpartij aan zijn verplichtingen zou voldoen.
Pas als die termijn van de ingebrekestelling is verstreken zonder dat de wederpartij gevolg heeft gegeven aan de sommatie door alsnog na te komen, is er sprake is van verzuim, en kan de samenwerkingscontract ontbonden worden.
In sommige gevallen kan een samenwerkingsovereenkomst ontbonden worden nog voordat de wederpartij volgens de samenwerkingsovereenkomst diende te presteren.
Dat is onder meer het geval indien op voorhand kan worden aangenomen dat de wederpartij niet zal nakomen. Er is dan sprake van wat men ook wel noemt een “anticipatory breach.”
Artikel 6:80 van het Burgerlijk Wetboek biedt namelijk de mogelijkheid om vooruit te lopen (te anticiperen) op een tekortkoming van de wederpartij die zich nog niet heeft voltrokken (dus: voordat de vordering of prestatie opeisbaar is).
Dit artikel geeft een partij de mogelijkheid te anticiperen op een aankomende tekortkoming van zijn wederpartij. In drie limitatieve gevallen heeft de schuldeiser het recht om al vóórdat een verbintenis opeisbaar is, bepaalde gevolgen van niet-nakoming (waaronder ontbinding) in te roepen. Dit is volgens dat wetsartikel het geval wanneer:
Het ontbinden van een samenwerkingscontract is niet altijd zonder juridisch risico. Ontbinding van een samenwerkingsovereenkomst kan voor de wederpartij grote gevolgen hebben. Het is aan te raden om de ontbinding van een samenwerkingsovereenkomst weloverwogen en niet lichtzinnig in te roepen.
Immers, bij een onterecht ingeroepen ontbinding van een samenwerkingsovereenkomst komen de vaak verstrekkende gevolgen voor rekening van de partij die (onterecht) de ontbinding heeft ingeroepen.
Dus, als een samenwerkingscontract wordt ontbonden zonder dat er verzuim is. of wanneer een samenwerkingsovereenkomst wordt ontbonden zonder dat het verzuim bewezen kan worden, kan de rechter in een daarop volgende juridische uitmaken dat de ontbinding onterecht was.
Bij een onterechte ontbinding van een samenwerkingsovereenkomst schiet niet de wederpartij, maar de partij die heeft ontbonden tekort. En dat leidt weer tot de mogelijkheid dat de wederpartij op zijn beurt de overeenkomst (terecht) ontbindt en (of) schade vordert.
Zoals hierboven al aangegeven; de gevolgen van een ontbinding van een samenwerkingsovereenkomst kunnen voor de contractspartijen groot zijn.
Het uitgangspunt bij ontbinding van zo’n overeenkomst is namelijk dat de door beide partijen reeds verrichte prestaties ongedaan moeten worden gemaakt. Dit uitgangspunt kan niet gelden als zo’n ongedaanmaking gezien de aard van de overeenkomst niet mogelijk is. Bij terechte ontbinding blijft de plicht van de wederpartij om schade te vergoeden wel bestaan.
De wederpartij van de partij die een samenwerkingscontract terecht ontbindt, dient de schade van de ontbindende partij te vergoeden. Die schade kan bijvoorbeeld bestaan uit de kosten die gemaakt moeten worden in verband met de ontbinding, maar ook uit de meerkosten om de overeenkomst door een derde te laten uitvoeren.
Alle zaken betreffende samenwerkingscontracten worden bij ons advocatenkantoor behandeld onder leiding van mr. Remko Roosjen. Hij en zijn team hebben uitgebreide kennis en relevante ervaring om u ten aanzien van alle juridische aspecten van samenwerkingscontracten als advocaat te ondersteunen.
Of u nu juridisch advies wil over het opstellen van een samenwerkingscontract, het beoordelen van een samenwerkingscontract, het uitleggen van een samenwerkingscontract of het beeindigen daarvan, bij Remko en zijn team van samenwerking-advocaten bent u daarvoor aan het goede adres.
Dus, zoekt u een advocatenkantoor voor een juridische zaak over een samenwerkingscontract? Heeft u als samenwerkende partij of als contractspartner behoefte aan juridisch advies over een samenwerkingsovereenkomst of meerdere samenwerkingsovereenkomsten?
Neem dan gerust contact met ons advocatenkantoor op. Dat kan bijvoorbeeld door te bellen naar 020-210 31 38 of een e-mail te sturen naar mail@maakadvocaten.nl.
Wij hebben graag een vrijblijvend kennismakingsgesprek met u, en geven desgevraagd een eerste vrijblijvend advies over uw zaak.
Ook in een persoonlijk gesprek kunt u uw juridische vraag vrijblijvend vertrouwelijk aan Remko Roosjen van ons advocatenkantoor voorleggen. Hij zal vervolgens graag gezamenlijk met u bekijken wat ons advocatenkantoor eventueel voor u kan doen.
Het sluiten van een samenwerkingscontract, of u nu een samenwerkende partij bent of een samenwerkende partijen, is soms niet eenvoudig. En wanneer je een juridisch probleem hebt met de nakoming of beëindiging van zo'n samenwerkingsovereenkomst, kunnen de juridische problemen zich snel opstapelen. Als advocaat en specialist in samenwerkingsovereenkomsten weet ik hoe je juridische problemen en risico's met samenwerkingscontracten kan voorkomen, of desnoods kan beperken of beëindigen. Ik heb jarenlange ervaring met allerlei soorten samenwerkingsovereenkomsten, zowel binnen Nederland als internationaal. Juridische problemen over samenwerkingscontracten echt oplossen en voorkomen, dat is het devies van ons in samenwerkingsovereenkomsten gespecialiseerde advocatenkantoor.
© 2023, MAAK Advocaten N.V., advocaat voor contracten in Amsterdam